"Neteš sa dopredu, lebo to nemusí vyjsť" povedal pre Zdravotnícke noviny prezident ASL SR MUDr. Marián Šóth
Keď som bol malý chlapec, mama mi často hovorila „neteš sa dopredu, lebo to nemusí vyjsť“. Pred rokom som sa veľmi tešil z téz programového vyhlásenia vlády. Povedal som si konečne správny smer pomenovania a riešenia problémov ambulantného sektora ako Lekárska služba prvej pomoci , dofinancovanie zdravotníctva , vzdelávanie , dôstojnosť lekárskeho povolania ....
Nepotešilo ma, že po roku od prijatia PVV sa mamine slová potvrdili. Pýtam sa prečo je historicky najnižšie percento za poistencov štátu a následný prepad financií spolu s vyplácaním odpočítateľnej položky? Stále hľadám opodstatnenosť Ozdravného plánu VŠZP voči ambulantnému sektoru, ktorý nesie na vlastných pleciach poskytovanie zdravotnej starostlivosti pacientom. Nie je potrebné nám pripomínať, že pacient je na prvom mieste, je to pre nás samozrejmosť. A napriek tomu, že starne a chradne sa mu namiesto úcty, pozitívnych stimulov a dofinancovania dostáva poďakovanie formou sankcií, pokút, obmedzovania! Pre ambulantný sektor, podľa vyjadrenia ministra zdravotníctva, neprídu žiadne peniaze z deklarovaného dofinancovaní zdravotníctva . Darmo sme sa snažili byť ústretoví a posunúť zmluvy o 3 mesiace v zdravotných poisťovniach . Očakávali sme aspoň reakciu pána premiéra na náš otvorený list k možnému kolapsu zdravotníctva v prípade jeho nedofinancovania. Bohužiaľ zatiaľ bez odozvy. Roky žiadame zmenu LSPP, zrušenie povinnosti, výkon do 22. hodiny , pričom návrh predložený do MPK hovorí o 23,00 h, aj keď nepoznám argument hodinového posunu.
Opäť som sa asi tešil dopredu. V novele sú ďalšie demotivujúce návrhy, 30 hodín povinnej práce na ambulancii pre VLD a VLDD , tak aby boli lekári na ambulancii do 14,00 h a následne si posudky, nálezy, kúpele a iné nosili domov a po večeroch vypisovali!!!
Taktiež som celkom pozitívne vnímal zavedenie doplnkových ordinačných hodín kde sa mal súkromný lekár cítiť ako” súkromný “. Ale sedem hyperregulačných návrhov by odradilo aj toho najoptimistickejšieho poskytovateľa . Bol to zámer?
Pacientmi žiadané objednanie na presný čas sa nám nevráti, ale pribudli návrhy niekoľko tisícových pokút ak sa niekto opováži vyberať peniaze od klienta. Všetko je zadarmo a s neprehľadnými pravidlami kde jediný kto má právo je pacient a jediný kto má povinnosti je ambulantný lekár .V tejto situácii vyznieva pre mňa až tragikomicky návrh z dielne ministerstva zdravotníctva, že pri tvorbe siete zdravotníckych zariadení v prípade zabezpečenia doktora na úrovni okresu bude pozitívne bonifikovaná zdravotná poisťovňa.
Ambulantný lekár musí pracovať vo verejnom záujme do roztrhania. Musí byť dostupný, musí tvoriť nadlimity, aby bol pacient spokojný a nenadával na lekára. Divil by som sa lekárovi, ktorý má v nemocnici stabilný plat, všetky zamestnanecké výhody a rozmýšľal by, že si otvorí súkromnú prax, kde síce bude „nezávislý“, ale hrozí mu odzmluvnenie, neuhradené nadlimitné výkony zo zdravotných poisťovni pričom musí mesačne hradiť lízing za drahé prístroje, energie, zdravotnícky materiál, plat a odvody svojej sestričke a iné povinné odvody.
Myslím, že je najvyšší čas zdvihnúť hlavu.
Postupné vymieranie ambulantných lekárov a zhoršenie dostupnosti ambulantnej zdravotnej starostlivosti necháva kompetentných chladnými, čoho dôkazom je i súčasný stav financovania a dofinancovania ambulantného sektoru. Zatiaľ ešte fungujeme , ale dokedy? Dnes v niektorých regiónoch chýbajú ambulantní lekári z dôvodu ich odchodu do dôchodku, redukujú sa počty ambulancií. Musíme upriamiť pozornosť na spoločnosť, pacientov, zdravotné poisťovne, vládu, poslancov, politikov, že ambulantný sektor je preťažený, prestarnutý a treba ho dofinancovať minimálne do úrovne personálneho nákladu lekára a zdravotnej sestry v nemocnici. Iba v takom prípade sa stáva zaujímavým pre mladých lekárov.
Súčasná neľahká situácia nás núti rozmýšľať akým spôsobom tak učiniť. ASL pripravuje kroky v prípade nedofinancovania ambulantného sektora. Pohár horkosti sa začína prelievať cez okraj a nespokojnosť s daným stavom sa stáva neudržateľná . Len malé promile nespokojnosti si pán minister vypočul na krajských stretnutiach s lekármi.
ASL nikdy nevystupovala verbovaním členov na barikády. Ale nemôžeme sa pasívne pozerať na kolaps ambulantného sektora pričom neustále upozorňujeme na problémy a navrhujeme riešenia. Máme pripravené aj iné alternatívy, ktoré prehľadne nastavia zrkadlo ťažkej situácie ambulantného sektora .